Bidh soilleir, tàlantach, dealasach, an dealas agus an dìoghras airson gnìomhachas gu tric a 'cur dragh air an fheadhainn a tha a' riaghladh ann an saoghal de riaghailtean corporra teann. Bidh an eòlaiche-inntinn Fatma Bouvet de la Maisonneuve ag innse sgeulachd a h-euslainteach agus, a’ cleachdadh a sgeulachd mar eisimpleir, a’ tighinn gu co-dhùnaidhean mu na tha a’ cur casg air boireannaich bho bhith a’ dìreadh an fhàradh dreuchd.
B’ e seo a’ chiad choinneamh againn, shuidh i sìos agus dh’ fhaighnich i dhomh: “Dotair, a bheil thu dha-rìribh a’ smaoineachadh gum faodar boireannach a bhriseadh aig an obair air sgàth a gnè?
Bhuail a cheist mi an dà chuid naive agus cudromach. Tha i na tritheadan tràth, tha cùrsa-beatha sgoinneil aice, tha i pòsta, tha dithis chloinne aice. "Anam beò", bidh e a 'toirt a-mach an lùth a tha a' cur bacadh air anaman cadail. Agus airson a cur dheth - an icing air a’ chèic - tha i brèagha.
Gu ruige seo, tha i ag ràdh, tha i air a bhith comasach air faighinn seachad air craiceann banana a chaidh a thilgeil air a casan gus a toirt air falbh. Thug a proifeiseantachd buaidh air a h-uile càil. Ach o chionn ghoirid, tha cnap-starra do-sheachanta air nochdadh air an t-slighe suas.
Nuair a chaidh a gairm gu h-èiginneach chun a’ cheannard aice, bha i naive den bheachd gum biodh i air àrdachadh, no co-dhiù meala-naidheachd a chuir oirre airson a soirbheachas o chionn ghoirid. Tro na sgilean brosnachaidh aice, chaidh aice air cuireadh a thoirt do cheannard mòr a bha ainmeil airson nach robh e furasta faighinn gu co-labhairt teachdaiche. “Bha mi ann an ceò de thoileachas: b’ urrainn dhomh, rinn mi e! Agus mar sin chaidh mi a-steach don oifis agus chunnaic mi na h-aghaidhean gruamach sin… «
Chuir an ceannard às a leth gun do rinn i mearachd proifeasanta le bhith gun a bhith a’ leantainn a’ mhodh-obrach stèidhichte. “Ach thachair e gu math luath," tha i a’ mìneachadh. “Bha mi a’ faireachdainn gu robh conaltradh againn, gun obraich a h-uile càil a-mach. ” Bhon sealladh aice, cha robh ach an toradh cudromach. Ach bha na ceannardan aice ga fhaicinn ann an dòigh eadar-dhealaichte: na bris na riaghailtean cho furasta. Chaidh a peanasachadh airson a mearachd le bhith a' toirt air falbh a h-uile gnothach làithreach bhuaipe.
B’ e a mearachd nach robh i a’ cumail ri riaghailtean teann cearcall dùinte, gu traidiseanta fireannaich.
“Chaidh innse dhomh gu bheil mi ann an cus cabhaig agus nach eil a h-uile duine deiseil airson gabhail ris an astar agam. Thug iad hysterical orm!”
Tha na casaidean a thèid na h-aghaidh gu tric co-cheangailte ri gnè boireann: tha i dìoghrasach, spreadhaidh, deiseil airson a dhol an sàs ann an whim. B’ e a mearachd nach robh i a’ cumail ri riaghailtean teann cearcall dùinte, gu traidiseanta fireannaich.
“Thuit mi bho àirde ro àrd,” tha i ag aideachadh dhomh. “Cha bhith e comasach dhomh faighinn seachad air a leithid de irioslachd a-mhàin.” Cha do mhothaich i na comharran cunnartach agus mar sin cha b 'urrainn dhi i fhèin a dhìon.
Bidh mòran bhoireannaich a’ gearain mun t-seòrsa seo de ana-ceartas, tha mi ag innse dhi. Na h-aon chleasaichean agus timcheall air an aon suidheachadh. Tàlantach, gu tric nas intuitive na an luchd-àrdachaidh. Bidh iad a’ leum air clachan-mìle oir tha iad trom le bhith a’ coileanadh thoraidhean. Bidh iad a’ dol a-steach do mhisneachd nach bi aig a’ cheann thall a’ frithealadh ach ùidhean an fhastaiche aca.
Chan eil comharran rabhaidh ann an giùlan an euslaintich agam. Thàinig i gu sìmplidh a lorg neach-èisteachd dòigheil. Agus fhreagair mi a cheist mar seo: “Tha, gu dearbh tha leth-bhreith an aghaidh bhoireannaich. Ach tha cùisean a’ tòiseachadh ag atharrachadh a-nis, leis gu bheil e do-dhèanta na h-uimhir de thàlantan a thoirt air falbh gu bràth.”